Koninklijke Fanfare Sint-Pieter Herenthout

Achter de coulissen had de dirigent er ons op gewezen dat we geluksvogels waren: “Als muzikant hebben we de gave om van niets iets wonderbaarlijks te maken. We kunnen namelijk lucht omvormen tot klanken die mensen kunnen ontroeren. Het is ware toverkunst.”

 

De concerten liepen onder het motto ‘Windows of the World’. Patrick Milbou: “We wilden het publiek een zorgeloze avond bieden vol schoonheid, jeugdige frisheid en blijdschap. Na een ellendige winter, een nieuwe pausverkiezing en de ACW-affaire wilden wij het de boodschap meegeven dat ondanks alles deze aardkloot de moeite is om even op te vertoeven.” 

En dat is gelukt. “Dit deed echt deugd aan het hart”, zei een vriendin me zaterdagavond als de laatste noten van ‘A wonderful world’ waren uitgeklonken. En zij was niet alleen met haar oordeel.

 

Maar datzelfde kon niet gezegd worden van de twee laatste repetities: die hadden plaats in een onverwarmde zaal. Gelukkig mislukte dit experiment om een heel orkest diep te vriezen. 

 

Het gaat beter met ‘Popeye’

 

Tijdens de concerten was de zaal wel goed verwarmd, terwijl het buiten begon te sneeuwen. De concerten begonnen met enkele stevigere stukken. Maar omdat ze flink varieerden van heftige gevechtscènes tot liefdevolle passages (waar Roger en Johnny hun tuba’s lieten zingen), gingen ze er vlot in. Het verhaal van de belegering van het Jericho uit het Oude Testament, de lotgevallen van ridder Gawain (in ‘Sword of Honour’) en de 20-minutenlange reis-rond-de-wereld met ‘Windows of the World’ boden voor elk wat wils.

 

Zoals steeds nam de jeugdband het tweede deel voor zijn rekening. Deze groep beginnende muzikantjes kon hun ouders en de zaal overtuigen. Met veelzwier liet dirigent Jorrick Saelen hen de tune van Popeye spelen. De jonge slagwerkers hadden een hele knabbel aan ‘Drivin’ That Drummin’ Machine’. De handen gingen op elkaar bij hun slotnummer ‘Boom Boom Wakka Wakka!’ 

Jorrick, de nieuwe dirigent van de jeugdband, toonde zich heel content van de prestaties van zijn jonge poulains: “Het zijn grotendeels beginnertjes, maar het is een toffe groep die heeft gespeeld zoals ik had gehoopt. Voor enkele muzikantjes was het hun allereerste optreden: ze waren wat zenuwachtig. Gelukkig hadden we de zaal mee.” Hij begint nu aan de voorbereiding van een optreden dat ergens begin december is gepland. 

 

Met de vlotte mars ‘Centurion’ van Philip Sparke zette de grote fanfare het derde deel van het concert in. Trompettist Chris Aerts kon daarna schitteren in het poëtische ‘The Maid of the Moor’ (van Goff Richards).

Dan ging het concert in een hogere versnelling met het thema uit de tv-reeks ‘The Thunderbirds’, het oosterse ‘Bizarre Bazaar’, de potpourri van marsen van Henry Mancini en het gesmaakte ‘Libertango’ van bandoneonkampioen Astor Piazzolla. De 55 muzikanten wuifden het publiek uit met een gedragen ‘What a wonderful World’. 

 

‘Iets voor kenners’

 

We kregen de onbezoldigde steun van twee welgekome invallers. Luc Sluyts, die onder meer Sint-Cecilia (Bevel) en De Gouden Lier (Beerzel) dirigeert, kwam even de bugels versterken: “Ik doe regelmatig operettes en opera's in Nederland. De voorbije jaren heb ik me meer toegelegd om het dirigeren. Het viel me op dat jullie een programma spelen dat niet gericht is op de doorsnee muziekliefhebber. Het is al iets voor kenners. En jullie halen niveau: Sint-Pieter is een heel degelijke fanfare. De tuba's zijn fantastisch. Ook de bugels, de trompetten en de saxen maken een toffe klank.” Luc speelde zelf veel trompet, onder meer in de band van Helmut Lotti.

 

Jorrick Saelen is muzikant bij Onafhankelijkheid (Wiekevorst), een fanfare uit de hoogste klasse. Hij studeert trompet in zijn vierde jaar aan het Leuvense Lemmens Instituut. Jorrick zette zich tussen de bugels: “Het was leuk. In Wiekevorst is de muziekkeuze wel iets anders. Ik had mijn bedenkingen bij de generale repetitie van donderdag. Toen klonk het soms vals en waren de aanzetten niet gelijk (zie koude zaal boven). Het verschil met het concert van zaterdag kon niet groter zijn: toen zat het (plots) allemaal goed.” Hij adviseert onze muzikanten meer op de dynamiek te letten. ”Ik ben al even ingesprongen voor jullie dirigent: wat me vooral opviel dat sommige groepen last hebben om stil te spelen. Zo verdwijnt de melodie soms in de begeleiding.” Wat Patrick alleen maar kan beamen.

 

De affiche, de strooibiljetten, de geprojecteerde teksten en het programma werden gemaakt door saxofonist Jo Van Laer. En Johan Van Vlerken verzorgde de eindregie voor de foto’s, – ‘tot mijmering aanzettende beelden’ - , die op schermen naast het podium geprojecteerd werden. “De eerste selectie foto’s heb ik verder aangevuld. Dat heeft me drie avonden gekost. De sfeer van de foto’s moest samenvallen met die van het muziekstuk. Daarnaast moest elke reeks getimed worden. Terwijl er voor The Maid of the Moor amper zes foto's zijn getoond, kozen we voor ‘March with Mancini’ voor een jaaroverzicht van de activiteiten van de fanfare. Daarvoor had ik wel 65 foto’s nodig.”

 

‘Fantastisch!’

 

Voorzitter Francis Van Beylen blikt heel tevreden terug op de twee concerten: “Het was fantastisch. Iedereen heeft keihard zijn best gedaan. Toch was er een verschil: zaterdag was het net iets beter. Toen hing er echt iets in de lucht. Waren we daarom zondag iets te relax en dus minder geconcentreerd? Maar ik blijf erbij, deze avonden waren reclamemomenten voor doorleefde blaasmuziek.”

 

Fotoverslag Palmenconcert 2013

Klik op een foto om verder te gaan, download hier.